สบายใจได้ !! ตะกละ ไม่ใช่นิสัย แต่ผลจาก “ยีน” กินถูกหลัก ต้องอิง “วิวัฒนาการ”

จาก ep 2 ของ Podcast  100+ ที่ว่าถึง ทฤษฎียีนตะกละตะกลาม ของ KhunPhiphat เป็นเหตุให้กินอยู่เป็น 360 องศาแห่งการใช้ชีวิตต้องเร่งหาข้อมูลเพิ่มเติมถึงการมีสุขภาพที่ดีจากการกินควรเป็นอย่างไร

ข้อมูลที่ 100+ นำมาถ่ายทอดนี้  ต้นตอมาจากหนังสือเซเปียนส์ ที่มี ยูวัล โนอาห์ แฮรารี (Yuval Noah Harari) ผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์โลกชาวอิสราเอลเป็นผู้แต่ง และปัจจุบันเป็นผู้บรรยายที่มหาวิทยาลัยฮิบรูแห่งเยรูซาเลม

เริ่มจากการที่เราอ้วน ชอบกินมัน เพราะมนุษย์เราสืบสายพันธุ์มาจากกลุ่ม โฮโมเซเปียนส์ที่มีรากเหง้าในแอฟริกาตะวันออกซึ่งยังชีพด้วยการล่าสัตว์และเก็บของป่า โดยมนุษย์ได้เปลี่ยนวิถีเป็นเผ่าพันธุ์ที่กินอาหารทั้งพืชและสัตว์มาจากการที่ค้นพบไฟที่ไม่เพียงส่งผลให้อยู่ในสถานะได้เปรียบกว่าสัตว์ชนิดอื่นๆ

หากทำให้ร่างกายมีวิวัฒนาการที่เปลี่ยนไปคือมี “ลำไส้ที่สั้นลง มีฟันซี่เล็กลง มีกระบวนการย่อยอาหารสั้นลง ส่งผลให้สมองได้รับพลังงานมากขึ้น” (วัวมี 4 กระเพาะใช้เวลา 9 ชั่วโมงในการเตี้ยวอาหาร และใช้เวลา 3-4 ชั่วโมงในการย่อยอาหาร ขณะที่เสือซึ่งกินสัตว์เป็นอาหารจะมีลำไส้ที่สั้นเพราะถูกออกแบบให้ย่อยอาหารได้เร็วขึ้น)

ฉะนั้นแหล่งอาหารของมนุษย์ จึงมาจากการล่าสัตว์และเก็บผลไม้จากป่า ซึ่งจุดนี้เป็นที่มาของยีนตะกละตะกลามชอบกินอาหารแคลอรีสูงโดยเฉพาะของหวาน เพราะการจะหาอาหารจากธรรมชาติโดยเก็บผลไม้จากป่านั้นน้อยครั้งที่มนุษย์จะได้กินผลไม้สุกที่มีรสชาติหอมหวาน เนื่องจากผลไม้สุกก็เป็นแหล่งอาหารของบรรดาสัตว์เล็กน้อยใหญ่ในป่าเช่นเดียวกัน

ดังนั้นเมื่อเจอผลไม้สุก สิ่งที่มนุษย์ยุคนั้นทำคือกินให้มากที่สุดที่จะเป็นไปได้และเก็บกลับมาให้มากที่สุดและถ้านึกต่อไปว่าผลไม้สุกจะคงความอร่อยและอยู่ได้ไม่นาน การพบเจอแต่ละครั้งคือความล้ำค่า สิ่งนี้จึงเป็นที่มาของพฤติกรรมสะสมจนกลายเป็นสัญชาตญาณและฝังใน DNA ของคนจากนั้นถ่ายทอดจากบรรพบุรุษรุ่นสู่รุ่น

แล้วมนุษย์เราควรกินอย่างไรจึงจะถูกหลัก ?

นายแพทย์ชัชพล เกียรติขจรธาดา ผู้เขียนหนังสือ เรื่องเล่าจากร่างกายว่า หลักการเริ่มแรกควรเข้าใจถึงวิวัฒนาการและธรรมชาติที่แท้จริงของมนุษย์ว่ามีพฤติกรรมการกินที่อิงกับธรรมชาติและสภาวะแวดล้อม คือเป็นเผ่าพันธุ์ประเภทผสมกินเนื้อและพืชอันมีสัดส่วนผกผันตามสภาพพื้นที่ มีสัตว์มากก็กินผักผลไม้น้อย มีสัตว์น้อยก็กินผักผลไม้ที่ให้พลังงานมากอย่างพวกเผือก มัน เป็นหลัก

เพราะเผ่าพันธุ์แต่ละประเภทจะมีระบบทางเดินอาหารและระบบย่อยที่ถูกออกแบบมาให้สอดรับกับพฤติกรรม อย่างสัตว์กินเนื้อ ถ้าให้กินผักผลไม้อย่างเดียว เกือบทั้งหมดจะตายในเวลาสั้นๆ เพราะระบบทางเดินอาหารไม่ได้ออกแบบมาให้ดึงพลังงานและสารอาหารจากพืชและผลไม้

ส่วนมนุษย์เรานั้นถ้าจำเป็นจริงๆ สามารถมีชีวิตได้ด้วยการกินแต่พืช หรือ สัตว์ในระยะเวลาสั้นๆ ได้ แต่ในระยะยาวอาจจะมีการขาดสารอาหารบางอย่างที่ทำให้ร่างกายไม่แข็งแรง หรือ ป่วยได้

แต่ที่สำคัญคือสัตว์ที่มนุษย์กินในยุคแรกๆ นั้นส่วนใหญ่เป็นสัตว์เล็ก ไม่ใช่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่และสัตว์เหล่านั้นจะเป็นสัตว์ที่มีไขมันน้อยเพราะออกกำลังตลอดนี่จึงเป็นที่มาที่ปัจจุบันทำไมมนุษย์เราส่วนใหญ่มีปัญหาโภชนาการและปัญหาสุขภาพ

ดังนั้นสิ่งที่เราควรตระหนักในด้านโภชนาการ คือ ให้เข้าใจธรรมชาติของตัวเรา ควรกินอาหารที่มาจากธรรมชาติมากกว่าประเภทแปรรูป ควรระวังเรื่องแคลอรีจากอาหารประเภทแป้งและน้ำตาล ทั้งกินให้หลากหลาย หลักการขั้นต้นนี้ กินอยู่เป็น 360 องศาแห่งการใช้ชีวิต จึงเชื่อว่า100+ ไม่ไกลเกินเอื้อม