การที่บริษัทจะประกาศให้พนักงานที่ลาป่วยไม่ถึง 3 วันทำงาน ต้องนำใบรับรองแพทย์มาแสดงเพื่อพิสูจน์ว่าได้ป่วยจริง สามารถกระทำได้หรือไม่ อย่างไร?
พรบ.คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 32 วรรค 1 บัญญัติว่า “ให้ลูกจ้างมีสิทธิลาป่วยได้เท่าที่ป่วยจริง การลาป่วยตั้งแต่ 3 วันขึ้นไป นายจ้างอาจให้ลูกจ้างแสดงใบรับรองแพทย์แผนปัจจุบันชั้นหนึ่ง หรือของสถานพยาบาลของทางราชการ ในกรณีที่ลูกจ้างไม่อาจแสดงใบรับรองแพทย์แผนปัจจุบันชั้นหนึ่ง หรือของสถานพยาบาลของทางราชการได้ให้ลูกจ้างชี้แจงให้นายจ้างทราบ”
บทบัญญัติดังกล่าว ถือเป็นบทบัญญัติ ที่กำหนดไว้เพื่อคุ้มครองลูกจ้างที่เจ็บป่วย ไม่สามารถมาทำงานได้ โดยไม่ถูกนายจ้างลงโทษทางวินัยฐานขาดงานหรือละทิ้งหน้าที่ กรณีตามข้อเท็จจริง บริษัทจะประกาศให้พนักงานที่ลาป่วยไม่ถึง3 วันทำงาน นำใบรับรองแพทย์มาแสดงเพื่อพิสูจน์ว่าได้ป่วยจริง กรณีดังกล่าวเป็นการใช้สิทธิลาป่วยไม่ถึง 3 วันทำงาน บริษัทจึงไม่มีสิทธิให้ลูกจ้างแสดงใบรับรองแพทย์ได้ ตามมาตรา 32 วรรคหนึ่ง แห่ง พรบ.คุ้มครองแรงงานพ.ศ.2541
สำหรับการพิสูจน์ว่าลูกจ้างป่วยจริงหรือไม่ เป็นภาระของบริษัทที่อาจกำหนดวิธีการดำเนินการเองได้เท่าที่ไม่ขัดต่อกฎหมาย
ข้อมูลจาก ข้อหารือ กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน ที่ รง 0504/01914 ลงวันที่ 5 ตุลาคม 2549
